Web - Windows - iPhone
List napisany przez ‘Abdu’l-Bahá do Centralnej Organizacji na rzecz Powszechnego Pokoju w Hadze
17 grudnia 1919 roku.Poniższe akapity opublikowane są w Selections from the Writings of ‘Abdu’l-Bahá, sec. CCXXVII
List do Organizacji Centralnej w sprawie pokoju powszechnego
O wielce poważani, którzy jesteście pionierami pomiędzy dobroczyńcami świata ludzkiego!
Listy, które wysłaliście w czasie wojny, nie nadeszły, tylko list z 11 lutego 1916 roku został mi właśnie doręczony i zaraz na niego odpowiem. Wasze dążenia zasługują na tysiąckrotną pochwałę, bo wy służycie światu ludzkiemu, a to prowadzi do wszelkiego szczęścia i pomyślności. Ostatnia wojna udowodniła światu i ludziom, że wojna jest zagładą, a powszechny pokój odbudową. Wojna jest śmiercią, a pokój życiem. Wojna jest żądzą krwi i łupienia, a pokój dobrodziejstwem i miłosierdziem. Wojna należy do świata natury, natomiast pokój jest podstawą religii Boga. Wojna jest ciemnością nad ciemnościami, podczas gdy pokój jest niebiańskim światłem. Wojna niszczy człowieczeństwo, a pokój na świecie oznacza życie wieczne dla świata ludzkości. Wojna jest jak drapieżny wilk, pokój zaś można porównać z dobrocią aniołów. Wojna jest walką o byt, podczas gdy pokój oznacza wzajemną pomoc i współpracę między narodami świata i jest powodem zadowolenia Prawdziwego w królestwie niebieskim.
Nie ma istoty ludzkiej, której sumienie nie zaświadczy, że w obecnym czasie nie ma nic ważniejszego na świecie od powszechnego pokoju. Każdy sprawiedliwy potwierdzi to i będzie podziwiał to poszanowane Zgromadzenie, którego dążeniem jest przemiana ciemności w światło, żądzy krwi w dobroć, męki w rozkosz, trudu w zadowolenie, a wrogości i nienawiści w przyjaźń i miłość. Stąd wysiłek tych poszanowanych dusz zasługuje na nagrodę i pochwałę.
Postrzegając stosunki, których źródłem jest rzeczywistość rzeczy, mądre dusze uznają jednak, że każda rzecz sama w sobie nie może wpływać na ludzką rzeczywistość, jak też wszystko powinno się odbywać, bo zanim ludzie nie zjednoczą się w swoich dążeniach, nic ważnego nie może się dokonać. Powszechny pokój na świecie ma dziś decydujące znaczenie, przy czym niemniej ważna jest jedność sumienia, aby wzmocnić jego podstawę i strukturę.
Dlatego pięćdziesiąt lat temu Bahá'u'lláh rozważał problem powszechnego pokoju na świecie, podczas gdy sam znosił niesprawiedliwość, więziony w twierdzy Akka. Pisał o powszechnym pokoju do wszystkich wielkich tego świata i urzeczywistniał go w kręgu przyjaciół na Wschodzie. Wschód zaś był pogrążony w głębokiej ciemności, narody występowały przeciw sobie z nienawiścią i okrucieństwem, grupy wyznawców różnych religii pragnęły krwi swoich braci - panowała ciemność nad ciemnościami. W takim czasie Bahá'u'lláh zabłysnął jak jutrzenka na horyzoncie Wschodu i objął światłem tej nauki Persję.
Jedna z Jego nauk wyjaśniała sprawę powszechnego pokoju. Ludzie różnych narodów, religii i sekt, którzy poszli za Nim, tak zbliżyli się do siebie, że powstały zgromadzenia, składające się z różnych narodów i religii Wschodu. Ten, kto przybył na te spotkania, widział tylko jeden naród, jedną naukę, jedną drogę, jeden porządek, bo założenia Jego Świętości Bahá'u'lláha nie ograniczały się tylko do budowania powszechnego pokoju. Obejmowały one wiele nauk, które uzupełniały i umacniały tę o powszechnym pokoju.
Jedną z tych nauk jest samodzielne badanie rzeczywistości, aby świat ludzki mógł zostać wyrwany z ciemności naśladownictwa i osiągnąć prawdę, zerwać z siebie i odrzucić znoszoną suknię sprzed tysiąca lat i założyć szatę utkaną w największej czystości i świętości na krosnach rzeczywistości. Skoro istnieje tylko jedna rzeczywistość i nie dopuszcza się wieloznaczności, to różne poglądy muszą w końcu połączyć się w jedno.
Jedna z nauk Bahá'u'lláha głosi jedność świata ludzkiego. Wszyscy ludzie są owieczkami jednego Boga, a On jest ich dobrym Pasterzem. Ten Pasterz jest dobry dla wszystkich owieczek, bo On je stworzył, wychował, otaczał opieką i chronił. Nie ma zatem wątpliwości, że pasterz jest łaskawy dla wszystkich owieczek, a jeśli są między nimi te, które nie wiedzą, to muszą być oświecone, jeśli są między nimi dzieci, to muszą być wychowywane tak długo, aż osiągną dojrzałość, jeśli są między nimi chorzy, to muszą być wyleczeni. Nienawiść i wrogość nie mają prawa istnienia, a ci niewiedzący i ci chorzy potrzebują dobrego lekarza.
Inna nauka Bahá'u'lláha głosi, że religia musi prowadzić do przyjaźni i miłości. Jeśli powoduje obcość wśród ludzi, staje się niepotrzebna, gdyż religia działa jak lekarstwo. Lecz jeśli potęguje cierpienie, staje się zbyteczna.
Pośród nauk Bahá'u'lláha jest i ta, że religia musi być zgodna z wiedzą i rozumem, aby wpływać na ludzkie serca. Ta harmonia musi opierać się na trwałej podstawie i nie może być tylko naśladownictwem.
Kolejna nauka Bahá'u'lláha mówi, że wszelkie uprzedzenia religijne, rasowe, polityczne, ekonomiczne i narodowe burzą dom ludzkości. Dokąd te uprzedzenia będą panowały, świat ludzki nie zazna spokoju. Historia powszechna obejmuje okres 6 tysięcy lat. W tym czasie świat ludzi nigdy nie był wolny od wojen, sporów, śmierci i żądzy krwi. Zawsze w tym albo innym kraju toczyła się wojna, która wybuchała bądź to z powodu uprzedzeń religijnych, czy rasowych, politycznych lub narodowych. Tak więc, ponad wszelką wątpliwość, udowodniono, że wszystkie te uprzedzenia burzą dom ludzkości. Tak długo, jak długo będą one istnieć, musi toczyć się walka o byt, nie będzie końca żądzy krwi i grabieży. Dlatego ludzkość, tak w przeszłości, jak i teraz, może wyrwać się z tej ciemności i pójść drogą światła tylko wtedy, jeśli odrzuci wszystkie te uprzedzenia i przyjmie cnoty Królestwa.
Jeśli za wszystkie uprzedzenia i wrogość wini się religię, wtedy trzeba rozważyć i to, że religia musi prowadzić do przyjaźni, w przeciwnym bowiem razie jest bezużyteczna. Jeśli mamy do czynienia z uprzedzeniem o charakterze narodowym, to warto zastanowić się nad tym, że wszyscy ludzie należą do jednego narodu. Wszyscy bowiem wyrośli z drzewa Adamowego, Adam zaś symbolizuje korzenie tego drzewa. Drzewo jest jedno, a wszystkie narody są jak gałęzie, ludzi natomiast można porównać z liśćmi, kwiatami i owocami. Tak więc kształtowanie się różnych narodów, a w następstwie rozlew krwi i wszelkie zaburzenia w świecie ludzi powstają tylko i wyłącznie z ludzkiej nieświadomości i egoistycznych pobudek.
Co się tyczy uprzedzeń z pobudek patriotycznych, to również i one są wynikiem całkowitej ignorancji, bo ziemia jest ojczyzną dla każdego. Każdy człowiek może żyć w wybranym przez siebie zakątku kuli ziemskiej. Dlatego cały świat człowieka jest jego ojczyzną. Granice i przejścia graniczne zostały wymyślone przez ludzi. We wszechświecie nie istnieją żadne granice, ani żadne państwa. Europa jest jednym kontynentem, Azja jest jednym kontynentem, Afryka jest jednym kontynentem, Australia jest jednym kontynentem, ale ludzie - z pobudek osobistych, z egoizmu - podzielili każdy z nich i uznali tak wydzieloną część za swoje własne państwo. Bóg nie ustanowił granicy między Francją a Niemcami: oba te państwa zawierają się w sobie. Zaprawdę już w minionych stuleciach egoistyczne dusze stworzyły granice i przejścia na granicach, aby zaspokajać własne potrzeby, z biegiem czasu zaś te granice nabierały znaczenia, aż w końcu doprowadziły do trwałej wrogości, rozlewu krwi i żądzy wyzysku w kolejnych stuleciach. Ten proces rozwija się nieprzerwanie, a jeśli myśl o miłości do ojczyzny ograniczy się do wąskiego kręgu ludzi, stanie się ona wtedy główną przyczyną zagłady świata. Żaden mądry, prawy człowiek nie uzna tych urojonych różnic. Każdy ograniczony obszar, który nazywamy ziemią rodzinną, uznajemy za naszą ojczyznę, ale przecież cała kula ziemska, nie ograniczony obszar, jest ojczyzną dla wszystkich. Krótko mówiąc: tylko kilka dni żyjemy na tej ziemi, w końcu pochowają nas w niej i stanie się ona naszym wiecznym grobem. Czy ta wieczna mogiła jest tyle warta, aby przelewać za nią ludzką krew i rozrywać się wzajemnie na strzępy? Nie, w żadnym razie. Nie tylko Bóg nie jest zadowolony z takiego postępowania, ale też żaden rozsądnie myślący człowiek nie może się na nie zgodzić.
Rozważcie! Łagodne zwierzęta nigdy nie wdają się w patriotyczne kłótnie, ale żyją ze sobą w zgodzie, w największej przyjaźni. Jeśli na przykład w tym samym czasie i w tym samym miejscu przylecą przypadkiem gołębie ze wschodu, zachodu, północy i południa, wtedy natychmiast łączą się zgodnie ze sobą. Tak postępują wszystkie łagodne zwierzęta i ptaki. Tylko drapieżniki napadają na siebie, gdy się spotkają, walczą ze sobą i rozrywają się na strzępy. Nie ma takiej sposobności, aby żyły razem w tym samym miejscu, nie czyniąc sobie krzywdy. Z natury są bardzo nieprzystępne, dzikie i wojownicze.
Jeśli zajmiemy się uprzedzeniami ekonomicznymi, to możemy zaraz zrozumieć, że jeśli umacniają się więzi między narodami i przyspieszeniu ulega proces wymiany towarowej, wtedy każda zasada gospodarcza, wprowadzana w jednym kraju, przenika stopniowo do innych krajów i wszyscy ją wykorzystują. Dlaczego więc istnieją te wszystkie uprzedzenia?
Co się zaś tyczy uprzedzeń politycznych, to musi być przestrzegana polityka Boga; niezaprzeczalny jest fakt, że polityka Boga stoi o wiele wyżej niż polityka ludzi. Musimy stosować się do polityki Boga, ona obowiązuje wszystkich. Bóg traktuje wszystkich jednakowo. Nie uznaje różnic. To jest podstawa religii boskich.
Jedna z nauk Jego Świętości Bahá'u'lláha wiąże się ze stworzeniem jednego języka, którego ludzie mogliby powszechnie używać. Bahá'u'lláh zapisał tę naukę, aby taki język światowy mógł usunąć wszystkie bariery między ludźmi.
Inna nauka Jego Świętości Bahá'u'lláha zajmuje się równouprawnieniem kobiet i mężczyzn. Świat ludzkości ma dwa skrzydła: jedno to kobiety, a drugie to mężczyźni. Tylko wtedy, kiedy te dwa skrzydła rozwijają się równomiernie, ptak może latać. Jeśli jedno skrzydło pozostaje osłabione, wtedy lot staje się niemożliwy. Dopiero wtedy, kiedy świat kobiet stanie się równy światowi mężczyzn w zdobywaniu cnót i doskonałości, osiągniemy należyty sukces i dobrobyt.
Jeszcze inna nauka Bahá'u'lláha porusza sprawę dobrowolnego dzielenia się swoją własnością z innymi. Takie dobrowolne dzielenie się z innymi przewyższa równouprawnienie. To oznacza, że człowiek nie powinien przedkładać siebie nad innych, a przeciwnie: powinien poświęcić swoje życie i swoją własność dla innych. Nie może to jednak odbywać się pod przymusem i być prawem, które człowiek musi bezwzględnie przestrzegać. Wprost przeciwnie: zgodnie z własnym wyborem człowiek powinien poświęcić swoją własność i życie dla innych oraz podać pomocną dłoń biednym, jak to dzieje się w Persji wśród bahaitów.
Inna nauka Jego Świętości Bahá'u'lláha dotyczy wolności człowieka: dlatego, że człowiek posiada zdolność swobodnego myślenia, powinien odrzucić więzy naturalnego świata i stać się wolnym. Dopóki człowiek jest więźniem tego świata, jest zarazem drapieżcą, gdyż walka o byt staje się jedną z potrzeb świata natury. Ta walka o byt jest więc źródłem wszelkiego nieszczęścia i największą chorobą.
Jeszcze inna nauka Bahá'u'lláha twierdzi, że religia jest potężną ostoją. Jeśli gmach religii zachwieje się w swoich posadach, wtedy zapanuje zamęt i chaos, a cały porządek rzeczy rozsypie się w proch, gdyż w świecie ludzkim istnieją dwie ochrony, które chronią człowieka przed wyrządzaniem krzywdy. Pierwsza z nich występuje w postaci prawa, które karze złoczyńcę; prawo jednakże zapobiega tylko jawnym wykroczeniom, a bezradne jest wobec grzechów popełnianych w ukryciu. Druga natomiast ochrona idealna czyli religia strzeże zarówno przed wykroczeniami jawnymi, a także przed tymi, które są popełniane w ukryciu, wychowuje człowieka, rozwija moralność, powoduje pragnienie cnót i jest mocą, obejmującą wszystko, która stanowi gwarancję szczęścia dla świata ludzi. Przez religię należy jednak rozumieć to, co zostało zapewnione przez twórcze poszukiwanie, a nie to, co polega na naśladownictwie - czyli podstawa religii boskich a nie ludzka niedoskonałość.
Do nauk Bahá'u'lláha należy i ta, głosząca że cywilizacja materialna służy postępowi ludzkości. Jednak oczekiwany cel, czyli szczęście ludzkości, można osiągnąć tylko wtedy, kiedy cywilizacja materialna zjednoczy się z boską cywilizacją. Pomyślcie! Okręty, które w przeciągu godziny zamieniają miasto w kupę gruzów, są wytworem cywilizacji materialnej, tak samo jak działa, karabiny maszynowe, dynamit, łodzie podwodne, kutry torpedowe, samoloty bombardujące. Wszystkie te narzędzia zagłady są złowieszczymi wytworami cywilizacji materialnej. Gdyby cywilizacja materialna związała się z boską cywilizacją, wtedy nie zostałaby wynaleziona żadna z tych strasznych broni. Wręcz przeciwnie: ludzka energia zwróciłaby się w stronę pożytecznych wynalazków i odkryć. Cywilizacja materialna jest jak szklany klosz wokół lamp. Samą lampą jest boska cywilizacja, a szklany klosz bez światła jest ciemny. Cywilizacja materialna jest jak ciało. Nie ważne jak wytworne, pełne wdzięku i piękne by nie było, jest martwe. Boska cywilizacja jest jak duch, który to ciało do życia pobudza, w przeciwnym wypadku pozostaje ono martwe. Jest zatem oczywiste, że świat ludzi potrzebuje tchnienia Ducha Świętego. Bez ducha świat ludzi jest bez życia; bez tego światła świat ludzi pogrąża się w najgłębszej ciemności. Bo świat natury jest światem zwierząt. Zanim człowiek powtórnie narodzi się ze świata natury, to znaczy - zanim uwolni się od świata natury, jest w swej istocie zwierzęciem, a dopiero nauki Boga przemienią to zwierzę w duszę ludzką.
Inna jeszcze nauka Bahá'u'lláha dotyczy edukacji. Każde dziecko musi otrzymać odpowiednie wykształcenie w naukach. Jeśli rodzice są w stanie ponieść koszty edukacji, to dobrze, a jeśli nie to wtedy wspólnota musi postarać się o środki na naukę dziecka.
Wśród nauk Jego Świętości Bahá'u'lláha jest również prawo i sprawiedliwość. Zanim zostaną urzeczywistnione na płaszczyźnie bytu, wszystkie rzeczy pogrążą się w chaosie i pozostaną niedoskonałe. Świat ludzi jest bowiem światem wyzysku i okrucieństwa, królestwem agresji i błędu.
Jest dużo takich nauk. Te różne zasady, które stanowią najtrwalsze podstawy szczęścia człowieka i są łaskami Miłosiernego, muszą uzupełniać sprawę pokoju powszechnego i łączyć się z nią tak, aby owoce stały się zauważalne. W przeciwnym wypadku trudno jest urzeczywistniać powszechny pokój w świecie ludzkości. Gdy nauki Jego Świętości Bahá'u'lláha łączą się ze sprawą pokoju powszechnego, można porównać je ze stołem nakrytym świeżymi i smacznymi daniami. Na tym stole nieskończonej obfitości każda dusza może znaleźć to, czego pragnie. Jeśli kwestia ograniczy się tylko do powszechnego pokoju, te wspaniałe oczekiwane rezultaty nie nastąpią. Zasięg powszechnego pokoju musi być taki, że wszystkie wspólnoty i religie muszą widzieć w nim urzeczywistnienie swojego największego pragnienia. Obecnie nauki Jego Świętości Bahá'u'lláha są takie, że wszystkie wspólnoty świata czy to religijne, polityczne, etyczne, starożytne czy nowoczesne znajdują w naukach Bahá'u'lláha wyraz swojego największego pragnienia.
Na przykład ludzie religijni odnajdują w naukach Jego Świętości Bahá'u'lláha stworzenie powszechnej religii, która doskonale dostosowuje się do obecnych stosunków, która jest prawdziwym, niezawodnym lekiem przeciw nieuleczalnej chorobie, która uśmierzy każdy ból i będzie pewną odtrutką na każdą śmiertelną truciznę. Jeśli chcielibyśmy urządzić świat ludzkości według obecnych religijnych wyobrażeń i w ten sposób ustanowić szczęście ludzi świata, byłoby to niemożliwe i niepraktyczne, na przykład wprowadzenie praw Starego Testamentu (Tory) i praw innych religii zgodnie z dzisiejszymi wyobrażeniami. Kluczowa podstawa wszystkich boskich religii, która dotyczy cnót świata ludzkości i jest fundamentem dobrobytu świata człowieka, znajduje się w naukach Jego Świętości Bahá'u'lláha w najdoskonalszej formie.
Podobnie, co się tyczy ludzi wołających o wolność : umiarkowana wolność, będąca gwarancją dobrobytu świata ludzkości, podtrzymująca i chroniąca powszechne stosunki, odnajduje swoją najpełniejszą siłę i zakres w naukach Jego Świętości Bahá'u'lláha.
Odnośnie partii politycznych: to, co jest największą polityką kierującą światem ludzkości jest to boska polityka i znajduje się w naukach Jego Świętości Bahá'u'lláha.
Co się tyczy również partii "równości", która próbuje rozwiązywać problemy gospodarcze: wszystkie proponowane do dzisiejszego dnia rozwiązania okazały się niemożliwe do urzeczywistnienia za wyjątkiem propozycji ekonomicznych proponowanych w naukach Jego Świętości Bahá'u'lláha, które są praktyczne i nie powodują szkody dla społeczeństwa.
Odnośnie innych partii: kiedy zagłębimy się w sprawę, odkryjemy, że najważniejsze dążenia tych grup znajdują się w naukach Bahá'u'lláha. Te nauki stanowią wszechogarniającą moc między ludźmi i są możliwe do urzeczywistnienia. Lecz istnieją niektóre nauki przeszłości takie jak Tora, których nie da się wprowadzić w życie dzisiaj. To samo dzieje się z innymi religiami i z doktrynami różnych sekt i partii.
Przykładowo do rozwiązania kwestii powszechnego pokoju, o którym wspomina Jego Świętość Bahá'u'lláh potrzebny jest Najwyższy Trybunał. Pomimo, że została utworzona Liga Narodów, to jednak nie potrafi zaprowadzić pokoju na świecie. A Najwyższy Trybunał, opisany przez Jego Świętość Bahá'u'lláha, wypełni to święte zadanie z całą swoją mocą i siłą. Jego plan jest taki: narodowe zgromadzenia w każdym kraju i w każdym narodzie, czyli parlamenty, wybiorą dwóch lub trzech reprezentantów, najszlachetniejszych z każdego narodu, znawców prawa międzynarodowego, jak i stosunków międzyrządowych, obeznanych z prawdziwymi potrzebami ludzi. Liczba tych reprezentantów powinna być proporcjonalna do liczby mieszkańców każdego kraju. Wybór tych ludzi przez zgromadzenie narodowe, czyli parlament, musi być zatwierdzony przez izbę wyższą, kongres, gabinet oraz przez prezydenta lub monarchę tak, aby te wybitne osoby były wybierane przez rządy i całe narody. Spośród tych osób zostaną wybrani członkowie Najwyższego Trybunału, a cała ludzkość będzie miała zatem w tym udział, bo każdy z tych delegatów w pełni reprezentuje swój naród. Kiedy Najwyższy Trybunał wyda wyrok w sprawach międzynarodowych, albo jednogłośnie, albo przez uchwałę większości, wtedy nie będzie żadnej podstawy do sprzeciwu ze strony pozywającej, ani ze strony pozwanego. W przypadku gdy jakikolwiek rząd lub państwo zlekceważy ostateczną decyzję Najwyższego Trybunału lub zwleka z wprowadzeniem jej w życie, wtedy przeciw temu państwu wystąpią inne narody, bo wszystkie rządy i narody świata wspierają Najwyższy Trybunał. Należy zastanowić się, jak trwała jest ta podstawa! Lecz niestety ograniczona Liga nie wypełni tego celu w odpowiedni sposób. Taka jest prawda w tej kwestii, co zostało już powiedziane.
Rozważmy, jak wielkie są nauki Jego Świętości Bahá'u'lláha! W czasie gdy Jego Świętość przebywał w więzieniu w ‘Akka i był wystawiony na zagrożenia i niebezpieczeństwa ze strony dwóch żądnych krwi władców, bez względu na to Jego nauki rozprzestrzeniły się z całą siłą w Persji i innych krajach. Jeśli jakakolwiek nauka, zasada lub wspólnota będzie zagrożona przez wszechwładnego i okrutnego monarchę, to w bardzo krótkim czasie ulegnie zagładzie. Mija już pięćdziesiąt lat, od kiedy bahaici w Persji i w innych rejonach pozostają pod wpływem ogromnych restrykcji i pod groźbą miecza i włóczni. Tysiące z nich złożyło życie na ołtarzu ofiarnym i stało się ofiarami mieczy opresji i okrucieństwa. Tysiące szanowanych rodzin wypędzono z domów i skazano na tułaczkę. Tysiące dzieci straciły ojców. Tysiące matek żałowało i opłakiwało swoich synów, którym ucięto głowy. Wszystkie te opresje, okrucieństwa, prześladowania i rozlew krwi nie mogły powstrzymać szerzenia się nauk Bahá'u'lláha. Rozprzestrzeniały się coraz bardziej dzień po dniu, a ich siła i moc stawały się coraz bardziej oczywiste.
Może się zdarzyć, że pośród Persów znajdzie się człowiek szalony, który własnym nazwiskiem opatrzy zbiór Tablic Jego Świętości Bahá’u’lláha lub komentarze zawarte w listach (Tablicach) ‘Abdu’l-Bahá i prześle je do szanownego zgromadzenia. Musicie być świadomi, że każdy Pers, który szuka sławy czy też ma inny zamiar, może opublikować całą zawartość Tablic Jego Świętości Bahá’u’lláha pod swoim nazwiskiem lub nazwiskiem swojej wspólnoty, tak jak zdarzyło się to na Powszechnym Kongresie Pokoju w Londynie przed wojną. Pewien Pers zabrał wówczas wyciąg z Epistoł Jego Świętości Bahá’u’lláha, pojawił się na kongresie, przedstawił je posługując się własnym nazwiskiem i opublikował je, podczas gdy były to dokładne słowa Jego Świętości Bahá’u’lláha. Podobni jemu ludzie pojechali do Europy, wprowadzili zamieszanie w umysłach ludzi w Europie oraz zmącili myśli niektórych orientalistów. Musicie pamiętać o tym fakcie, bo żadnego słowa z tych nauk nie słyszano w Persji przed pojawieniem się Bahá’u’lláha. Rozważcie tę sprawę, aby stało się to dla was faktem oczywistym i jawnym. Niektórzy są jak papugi. Uczą się każdej nuty, którą słyszą i śpiewają ją, lecz sami nie wiedzą co wychodzi z ich ust. Istnieje obecnie w Persji sekta złożona z kilku osób, którzy nazywają się „ Bábí”, której członkowie są rzekomo wyznawcami Jego Świętości Bába, podczas gdy w rzeczywistości są zupełnie nieświadomi Jego Świętości. Mają jakieś sekretne nauki, które są zupełnie sprzeczne z naukami Bahá’u’lláha, a wielu ludzi w Persji o tym wie. Kiedy te osoby pojawiają się w Europie, ukrywają swoje prawdziwe nauki i głoszą nauki Jego Świętości Bahá’u’lláha, gdyż wiedzą, że nauki Jego Świętości Bahá’u’lláha są pełne mocy i publicznie głoszą nauki Bahá’u’lláha jako swoje własne. Głoszą oni, że ich tajne nauki zaczerpnięte są z Księgi Bayan, a Księga Bayan od Jego Świętości Bába. Kiedy znajdziecie tłumaczenie Księgi Bayan, która została przetłumaczona w Persji, odkryjecie prawdę, że nauki Bahá’u’lláha zupełnie sprzeciwiają się naukom tej sekty. Uważajcie, aby tego nie zlekceważyć. Jeśli chcielibyście dowiedzieć się więcej w tej sprawie, wiadomości możecie uzyskać z Persji.
Kiedy podróżujemy po świecie i widzimy budowę, to jest ona wynikiem przyjaźni i miłości, podczas gdy wszystko co pozostaje w ruinie, jest skutkiem wrogości i nienawiści. Należy dodać, że ludzkość jeszcze nie dostrzega tego i nie zbudziła się ze snu nieświadomości. Znowu wdaje się w kłótnie i spory, aby tworzyć nowe fronty wojen i wyruszać na pola walk i konfliktów.
Tak się więc rzeczy mają w odniesieniu do wszechświata i jego korupcji, bytu i niebytu. Na każdą przypadkową istotę składa sił wiele różnych i licznych elementów, a istnienie wszystkiego jest wynikiem ich związku. Innymi słowy, jeżeli między prostymi elementami zaistnieje związek, powstaje żywa istota; tworzenie istot dokonuje się więc w ten sposób. Kiedy związek ten zostaje zachwiany, następuje rozpad, dezintegracja elementów i dochodzi do unicestwienia istoty. Oznacza to, że unicestwienie wszystkiego polega na rozpadzie i separacji elementów. Każdy zatem związek i kolor liści, kwiatów, owoców przyczyni się do piękna i czaru innych, tworząc zachwycający ogród i objawiając się w największej urodzie, świeżości i słodyczy. Podobnie, kiedy różnica i różnorodność myśli, form, poglądów, cech charakteru i wartości moralnych świata ludzkości dostaną się pod kontrolę Najwyższej Siły, ten wpływ związku elementów jest źródłem życia, a rozkład i separacja są przyczyną śmierci. W skrócie, wzajemne przyciąganie i harmonia rzeczy są przyczyną powstania owoców i twórczych rezultatów, podczas gdy wzajemne odpychanie i dysharmonia rzeczy - przyczyną zakłóceń i zniweczenia. Z harmonii i wzajemnego przyciągania, powstają wszystkie żywe a przemijające istoty, jak roślina, zwierzę i człowiek, a z dysharmonii i odpychania wynika rozkład i zniweczenie. Cokolwiek zatem jest przyczyną harmonii, przyciągania i jedności pomiędzy ludźmi, jest zarazem życiem świata ludzkości, a cokolwiek powoduje rozdźwięk, odpychanie i odizolowanie, jest też przyczyną zguby rodu ludzkiego. A kiedy przechodzisz obok ogrodu pełnego jarzyn i roślin, kwiatów i wonnych ziół, tworzących harmonijną całość, jest to dowód, że ta uprawa i ten ogród różany został zaplanowany i wypielęgnowany przez umiejętnego ogrodnika, podczas gdy widzisz ogród nieporządny, urządzony bezładnie i bez planu, świadczy to o braku troskliwego, dobrego ogrodnika; to jest raczej po prostu kłębowisko chwastów. Jest więc jasne, że współpraca i harmonia dowodzą wpływu prawdziwego Nauczyciela, zaś separacja i rozproszenie świadczą o dzikości i braku Boskiej edukacji.
Jeśli ktoś postawi zarzut, że niemożliwym jest stworzenie idealnej całości i doprowadzenie do pełnego zjednoczenia ludzi, bo wspólnoty i narody, rasy i ludy świata mają różne normy, zwyczaje, gusty i temperamenty, wartości moralne, różnorodne myśli, poglądy i opinie, to pragniemy podkreślić, że te wszystkie różnice są dwojakiego rodzaju. Jedne prowadzą do rozkładu, są przyczyną konfliktów między ludźmi i narodami, które się wzajemnie wyniszczają, odcinają całe rodziny od ich korzeni, niszczą wszelki spokój i dobrobyt, kąpią się w Mirza krwi i okrucieństwa. Jest to godne potępienia. Druga jednak różnica dotyczy zróżnicowania. Jest to sama doskonałość i źródło objawienia łaski bożej. Powróćmy do kwiatów w ogrodzie różanym. Pomimo, że są różnych rodzajów, mają różne kolory, kształty i wygląd, to jednak piją tę samą wodę, porusza je ten sam podmuch wiatru i rosną w cieple i świetle tego samego słońca. To zróżnicowanie i ta różnica powodują, że każdy z nich wzmacnia piękno i wspaniałość innych. Różnice w obyczajach, przyzwyczajeniach, poglądach, opiniach i temperamentach są ozdobą ludzkiego świata. Jest to godne pochwały. To samo bogactwo organów i części ciała ludzkiego prowadzi do piękna i doskonałości. Gdy te różne części i cząsteczki pozostają pod kontrolą wszechwładnego ducha, gdy ten duch przenika wszystkie organy i ma moc nad wszystkimi członkami, kieruje arteriami i żyłami, ta różnica i zróżnicowanie wzmacniają miłość i harmonię, a ta wielość jest największym wsparciem dla jedności. Jeśli w ogrodzie rosłyby kwiaty, pachnące zioła, kwiecie i owoce, liście, gałęzie i drzewa, wszystkie tego samego rodzaju, o jednym kształcie, jednym kolorze, jednym układzie, to nie istniałoby piękno i wdzięk. Jeśli jednak zapanuje różnorodność w świecie jedności, wtedy ukażą się i zostaną wyróżnione w najdoskonalszej chwale, pięknie, wywyższeniu i doskonałości. Dzisiaj nic oprócz siły Słowa Boga, które otacza rzeczywistości rzeczy nie może zjednoczyć myśli, umysłów, serc i dusz w cieniu jednego Drzewa. Jest On najpotężniejszy we wszystkim, wskrzeszycielem dusz, ochroną i rządcą świata ludzi. Chwała niechaj będzie Bogu, w tym dniu światło Słowa Boga zaświeciło nad wszelkimi krainami, a ludzie wszystkich sekt, wspólnot, narodów, plemion, ludów, religii i wyznań zebrali się w cieniu Słowa Jedności i w największej przyjaźni zjednoczyli się w harmonii!
DRUGA TABLICA DO HAGICentralna Organizacja na rzecz Powszechnego Pokoju w Hadze odpisała na pierwszą tablicę ‘Abdu’l-Bahá 12 czerwca 1920 roku. ‘Abdu'l-Bahá odpowiedział pisząc drugą, krótszą tablicę do Hagi 12 lipca 1920 roku.
Poniższe akapity opublikowane są w Selections from the Writings of ‘Abdu’l-Bahá, sec. I
O ludy ziemi! Słońce Prawdy ukazało się, aby oświecić cały świat i natchnąć duchem społeczeństwo ludzkie. Godne pochwały są osiągnięcia i owoce, obfite są święte dowody, które biorą się z tej łaski. To oznacza prawdziwe miłosierdzie i najczystszą wspaniałość, światło dla świata i wszystkich ludów, harmonię i braterstwo, miłość i solidarność; zaprawdę, to oznacza współczucie i jedność i koniec wyobcowania, to oznacza być w zgodzie ze wszystkimi na ziemi w całkowitej godności i wolności.
Błogosławione Piękno powiada: "Wszyscy jesteście owocami jednego drzewa, liśćmi jednej gałęzi". Tak oto porównał On ten świat istnienia do jednego drzewa, a wszystkie ludy do liści, kwiatów i owoców. Gałąź musi zakwitnąć, liść i owoc muszą się rozwinąć; a od połączenia wszystkich części drzewa symbolizującego świat zależy rozkwit liści i kwiatów oraz słodycz owoców.
Wszyscy ludzie więc muszą się nawzajem wspierać i dążyć do życia wiecznego; i z tego samego powodu w tym świecie przypadku wszyscy, którzy kochają Boga, muszą stać się łaską i błogosławieństwem, które zsyła łagodny Władca królestwa widzialnego i niewidzialnego. To oni powinni wytężyć swój wzrok i ujrzeć całą ludzkość w postaci liści, kwiatów i owoców drzewa bytu. Zawsze powinni dążyć do tego, aby czynić dobro dla bliźnich i okazywać im miłość, szacunek i pomocną troskę. Nie powinni nikogo traktować jak wroga, ani życzyć źle, powinni natomiast myśleć o całej ludzkości jak o swoich przyjaciołach, traktować obcego jak osobę bliską, nieznajomego jak towarzysza podróży, bez fałszywych uprzedzeń i nie tworząc różnic.
Dziś na Próg Pana dopuszczony zostanie ten, kto przekazuje kielich wierności, kto obdarza nawet swoich wrogów klejnotem hojności i podaje pomocną dłoń nawet upadłemu prześladowcy, to ten, kto jest oddanym przyjacielem nawet dla największego wroga. To są nauki Błogosławionego Piękna, to są rady Największego Imienia.
O wy drodzy przyjaciele! Na świecie panuje wojna, a rodzaj ludzki pogrążył się w bólu i wyniszczającej walce. Ciemna noc nienawiści rozpostarła zasłonę, a światło wzajemnej ufności zgasło. Narody i ludy ziemi zaostrzyły pazury i rzucają się na siebie nawzajem. Sama podstawa rasy ludzkiej ulega zniszczeniu. Tysiące rodzin ograbiono z ich własności i skazano na wygnanie, a z każdym rokiem widzimy tysiące istot ludzkich tarzających się we krwi na pokrytych kurzem polach walki. Namioty życia i radości zburzono. Generałowie ćwiczą się w sztuce prowadzenia wojny, chlubią się przelaną krwią i prześcigają w podżeganiu do gwałtów. "Tym mieczem - powiada jeden z nich - wytraciłem cały naród!" A inny dodaje: "Powaliłem naród na ziemię!" A jeszcze inny: "Obaliłem rząd!" Takimi występkami chwalą się ludzie, z tego są dumni! Miłość i uczciwość są wszędzie cenzurowane, gardzi się harmonią i oddaniem prawdzie.
Wiara Błogosławionego Piękna nawołuje ludzkość do miłości, przyjaźni i pokoju. To ona wzniosła swoje tabernakulum na szczytach ziemi i ogłosiła orędzie do wszystkich ludów. O wy, którzy miłujecie Boga, bądźcie świadomi wartości tej cennej wiary, bądźcie posłuszni jej naukom, podążajcie tą drogą, nakreśloną prosto i pokazujcie tę drogę ludziom. Przemówcie i zaśpiewajcie pieśń Królestwa. Rozprzestrzeniajcie daleko i szeroko nauki i przykazania kochającego Pana, aby ten świat przemienił się w inny świat, ta ciemna ziemia zalała się światłem, aby martwe ciało ludzkości powstało i żyło, aby każda dusza pragnęła nieśmiertelności poprzez święte tchnienia Boga.
Wkrótce skończą się wasze szybko przemijające dni, a sława i bogactwo, dostatek i radość, które powstały na tym rumowisku świata, znikną bez śladu. Nawołujcie więc ludzi przed oblicze Boga i zapraszajcie ludzkość, aby poszła za przykładem Zgromadzenia na wysokościach. Bądźcie kochającymi ojcami dla sierot, schronieniem dla bezbronnych, skarbnicą dla biednych i lekarstwem dla chorych. Bądźcie pomocni dla każdej ofiary prześladowań, brońcie słabszych. Zawsze pomyślcie, jaką przysługę możecie wyświadczyć każdej istocie ludzkiej. Nie zważajcie na niechęć, pogardę, wrogość i niesprawiedliwość, działajcie w odwrotny sposób. Bądźcie szczerze życzliwi, a nie tylko na pokaz. Niech każdy umiłowany Boga skupi swą uwagę na tym: aby być miłosierdziem Pana dla człowieka, aby być łaską Pana. Niech uczyni coś dobrego dla każdej osoby, z której ścieżką się zetknie i będzie dla niej w jakiś sposób uczynnym. Niech ulepsza charakter u innych i przekierowuje myśli ludzkie. W ten sposób rozbłyśnie światło boskiego przewodnictwa, a błogosławieństwa Boga obejmą całą ludzkość, bo miłość jest światłem niezależnie w jakiej siedzibie mieszka, a nienawiść jest ciemnością niezależnie, gdzie uwije swoje gniazdo. O przyjaciele Boga! Starajcie się usunąć tę ciemność na zawsze, aby objawiła się ukryta Tajemnica i utajona istota wszelkich rzeczy została ujawniona.
9